Zachęcamy do zapoznania się z zapytaniem skierowanym przez Annę Fotygę do Wysokiej Przedstawiciel UE ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Federici Mogherini:
Z zadowoleniem przyjęłam informacje o wznowieniu przez ONZ i Unię Afrykańską rozmów pokojowych w pogrążonej wojną Republice Środkowoafrykańskiej. W 2014 roku przewodnicząc misji SEDE do tego kraju miałam okazję ocenić ogrom i skalę problemów rozszarpujących ten kraj. Tymczasem Rosja torpeduje międzynarodowe starania, wspólnie z Sudanem prowadząc własne negocjacje, jak to miało miejsce w zeszłym roku w Chartumie. Moskwa zawarła także z władzami RŚA porozumienie o współpracy wojskowej, dostarczając następnie broń i amunicję oraz cywilnych i wojskowych „instruktorów”, pomimo sankcji RB ONZ. „Instruktorzy” okazali się najemnikami z tzw. grupy Wagnera, zaangażowanej w wojny na Ukrainie i Syrii. Ich rozlokowanie w pobliżu złóż złota, diamentów i uranu zbadać mieli trzej rosyjscy niezależni dziennikarze śledczy, zamordowani w niejasnych okolicznościach. Śledztwo jasno wskazuje na powiązania prowadzące do Jewgienija Prigożyna, objętego unijnymi i amerykańskimi sankcjami bliskiego współpracownika Władimira Putina. Przykład RŚA w sposób klarowny wskazuje, iż Rosja także w Afryce stanowi część problemu, a nie rozwiązania. Podobne działanie Prigożyn podjął w kolejnych 10 państwach afrykańskich. Obecny rok, także za sprawą szczytu Rosja-Afryka, będzie okresem rosyjskiej ofensywy: ingerencji w wybory, podejrzanej eksploatacji surowców mineralnych i metali ziem rzadkich, łamania embarg i eksportu broni, które służą rozbudowie rosyjskich wpływów kosztem stabilizacji i dobrobytu mieszkańców kontynentu.
Czy EEAS posiada kompleksową analizę rosyjskiej roli w RŚA?
Czy UE zamierza podjąć działania przestrzegające przed przeniesieniem wzorca rosyjskiego także do innych państw kontynentu?
