Bruksela, 2017-10-16
Oświadczenie
Podobnie jak w maju tego roku w Warszawie, tak i teraz na ulicach Berlina, Polacy rozpoczęli protest głodowy w celu „uznania polskiej mniejszości narodowej w Niemczech”. Jak dotąd nie widać pozytywnych działań w kierunku uznania statusu mniejszości polskiej w Niemczech. Szansą na zmianę tej sytuacji może stać się przyszła koalicja formującego się właśnie nowego niemieckiego rządu. Istotne jest zatem, aby w tym właśnie momencie podjąć dialog i zaangażować w nią nie tylko przyszłe partie koalicyjne, ale też wszystkie środowiska wykazujące chęć porozumienia.
Ubolewam, że kraj stawiający się i stawiany przez szeroko rozumiany świat Zachodu, jako przykład praworządnego państwa prawa nadal toleruje rozporządzenie Hermana Goeringa z 1940 r. To właśnie wtedy Związek Polaków w Niemczech i inne polskie organizacje zostały zdelegalizowane, a mniejszość polska w III Rzeszy straciła swój status i odebrano jej mienie. Pomimo upływu kilkudziesięciu lat, mimo iż dobrym obyczajem jest przywracanie słusznych rozwiązań funkcjonujących przed powstaniem nazistowskich Niemiec i wybuchem II wojny światowej, nasi zachodni sąsiedzi nie zdecydowali się uznać mniejszości polskiej w Republice Federalnej Niemiec.
Wszelkie inicjatywy rządowe i społeczne zmierzające do uzyskania przez Polaków mieszkających w Niemczech przywilejów zarezerwowanych dla mniejszości narodowych były, są i zawsze będą przeze mnie konsekwentnie wspierane. W Polsce mniejszość niemiecka ma hojnie zagwarantowaną swoją reprezentację polityczną w Sejmie. Podobnie mniejszość polska w Niemczech ma prawo wymagać, aby jej niepodważalne, aczkolwiek zdeptane podczas II wojny światowej prawa, były respektowane i prawnie zagwarantowane w Niemczech.
